Dingen een plek geven en voor jezelf opkomen

Weten hoe je van je stress af kan komen, is een belangrijke leervoorwaarde. Iedereen presteert lager onder hevige stress.

Voor jezelf opkomen, om hulp vragen en uitleggen wat je nodig hebt om goed te kunnen leren, is een leervoorwaarde, omdat een kind zonder hulp zich niet kan ontwikkelen. Ouders en leerkrachten kunnen geen gedachten lezen. Kinderen die goed over zichzelf kunnen vertellen en uitleggen wat ze nodig hebben, worden daardoor beter geholpen.

We helpen kinderen dingen een plek te geven, door ze erover te laten vertellen. Kinderen mogen altijd bij ons hun verhaal doen of even stoom afblazen. We luisteren zonder te oordelen. We laten kinderen dingen die ze meemaken of hebben meegemaakt ook met elkaar bespreken. Het maakt niet uit of het om recente alledaagse dingen gaat of om traumatische gebeurtenissen, kort of lang geleden. Erover vertellen lucht op en helpt om de scherpe randjes eraf te halen.

Kinderen voor zichzelf leren opkomen, begint eigenlijk met dat we kijken of ze wel al op een nette manier om dingen kunnen vragen. Veel kinderen komen niet veel verder dan: ‘Lukt niet.’, ‘Ik kan het niet.’, ‘Of kan je me helpen, want ik snap het niet’. We vragen dan net zo lang door, tot kinderen zelf beseffen wat ze niet kunnen. Vaak kunnen ze nl. een heleboel wel en is er maar één klein dingetje waar ze wat hulp bij nodig hebben. Dit voorkomt dat kinderen het gevoel krijgen dat ze een opgave helemaal niet konden. In plaats daarvan krijgen ze een goed beeld van wat ze wel en nog niet kunnen.

We stimuleren kinderen om wat ze bij of naast Volta nodig hebben, zoveel mogelijk voor zichzelf te regelen. Dat kan door erom te vragen of weten hoe je iets bespreekbaar kan maken. Als er bv. iets is wat juf zou kunnen doen, om het ze gemakkelijker te maken op school, dan kijken we in eerste instantie of een kind dat zelf bespreekbaar durft te maken.